poniedziałek, 26 grudnia 2011

traduce

 i mówisz: tylko ty, tylko ty, na wieczność, na zawsze na wczoraj i na dzisiaj. Na jutro też. Na dwa jutra. Na trzy.
Można tęsknić za cierpieniem? Za tym co było tak bliskie tak mocne, ze aż przywiązanie zawiązanie supeł splątany między nami. Między nami przepaście. Zostawione za sobą. Chcę przejść po linie nad wieżowcami.  Zaryzykować by spać
w Twoje ramiona.











Autor: o

6 komentarzy:

  1. anu klik26 grudnia 2011 19:33

    piękności

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy27 grudnia 2011 00:17

    tęskniłem za takimi zdjęciami, wciąż mi ich mało /kamil

    OdpowiedzUsuń
  3. P.27 grudnia 2011 20:06

    Popłakałam się, płacze... wzruszyłam się do cna... Twoje piękno, dusza. Boże..

    OdpowiedzUsuń
  4. niewidzialna27 grudnia 2011 20:24

    Jasmin, nie płacz, Twoje łzy nie są warte tego co tutaj...

    OdpowiedzUsuń
  5. autosenność28 grudnia 2011 03:12

    No jak tak patrzę to mogłabym mieć całą ściane tylko w Twoich autoportretach! Nie wiem jak to robisz, ale rzadko uwielbiam na kogoś patrzeć na zdjęciach, tak jak na Ciebie:*

    OdpowiedzUsuń
  6. niewidzialna28 grudnia 2011 11:36

    Dziękuję Ci, to bardzo miłe! :*

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)